boris - Гаспадыня PDF
NB. Бутэлькі не павінны быць перапоўнены, бо могуць лопнуць Падчас першай
ферментацыі, калі бочку закупорыць, вадкасць, якая бродзіць, здольна разарваць
пасудзіну. Таму бяспечнейзакрыцьбочку няшчыльна, каб засталася адтуліна для выхаду
паветра, і паступовапотым яе памяншаць. А як шпунт ужо выпірае, заткнуць цалкам.
Позна закаркаваны сідр будзе не вельмі добры і нешыпучы, страціць вуглякіслы газ.
Прыгатаваны з летніх вінных яблыкаў, ён робіцца прыгодны для піцця праз шэсць
месяцаў. А з кіславатай зімовай садавіны павінен часам захоўвацца некалькі гадоў, пакуль
нестане вытрыманым.
NB. Жамерыны з яблыкаў заліваюць перакіпячонай рачной вадой.Гэты квасок прыемна
піць у гарачыню.
Іншы сідр
Салодкія вінныя яблыкі, спелыя, рэжуць скрылікамі, выдаляючы з іх асяродак, нанізваюць
на ніткі няшчыльна і сушаць на вольным паветры ў цяні. Затым сыплюць іх восем гарцаў
у бочку ёмістасцю трыццаць пяць гарцаў, дабаўляюць яшчэ восем гарцаў сушаных груш.
Пасудзіну запаўняюць рачной вадой, кіпячонай і астуджанай, і ставяць ва ўмераным цяпле
на тры дні. Пасля выносяць у склеп і трымаюць там, не закупораную шпунтом, а толькі
накрытую палатном, пакуль вадкасць не стане моцна брадзіць, а тады закаркоўваюць.
Праз тры дні сідр ужо льга ўжываць. Можна таксама, што яшчэ лепш, разліць яго ў
бутэлькі, аднак не перапаўняць іх. У кожную пасудзіну кінуць па восем ці дзесяць
разынак і, добра асмаліўшы, закапаць бутэлькі ў пясок. Тэты іскрысты і смачны напітак
з'яўляецца, як і папярэдні, добрым лякарствам ад камянёў.
Некаторыя для ўзбуджэння ферментацыі дадаюць кварту свежых дражджэй тады, калі
вадкасць пачне брадзіць. Яе пакідаюць у сярэдне цёплым памяшканні адкрытую, пакуль
не спыніцца браджэнне. Тады сцэджваюць праз чыстае палатно ў барыла, загадзя добра
спаласнутае спіртам ці абкуранае серай. Кідаюць туды цэлае яйка і тры кавалкі белага
нятоўчанага імбіру, шчыльна закрываюць, асмольваюць і трымаюць некалькі тыдняў.
Пасля разліваюць сідр у бутэлькі, закупорваюць і засыпаюць пяском у склепе, паставіўшы
іх з невялікім нахілам.
Віно з агрэсту шыпучае, падобнае на шампанскае
Сорак фунтаў агрэсту, не зусім спелага, размінаюць, не расціраючы зярняты, і
разбаўляюць у трыццаці двух фунтах рачной вады. Сумесь пакідаюць стаяць спакойна
дваццаць чатыры гадзіны. Потым праз мяшкі моцна выціскаюць, палошчуць яшчэ раз
вадой і працэджваюць. У гэтым саку разводзяць трыццаць фунтаў цукру і дадаюць столькі
вады, каб атрымалася сумесь вагой у восемдзесят чатыры фунты. Усыпаюць яшчэ
дванаццаць лотаў сырога віннага каменю і ставяць пасудзіну ў цяпле (50—60°С). Праз
сорак восем гадзін, як пачнецца браджэнне (без дражджэй), зліваюць раствор у барылы, напаўняючы да самага верху. I ў далейшым захоўваюць іх поўнымі, каб пена ма гла
сплываць. Потым пераносяцъ посуд у халодны склеп, дзе віно яшчз некаторы час будзе
брадзіць, а пасля барылы шчыльна затыкаюць. У студзені ўжо льга зліць напітак з
мутнага асадку. Калі на той час віно яшчэ залішне салодкае, трэба пакінуць яго ў барылах
і моцна варушыць, каб зноў іграла. Тады яно зробіцца падобным на шампанскае.
Хто хоча, каб віно заставалася салодкім і моцна пенілася, няхяй дасць дзесяць фунтаў
цукру звыш адмераных трыццаці. У супрацьлеглым выпадку бяруць толькі дваццаць пяць.
Калі не заткнуць хутка бочку, віно не будзе шыпець, бо вуглякіслы газ з яго выдаліцца.
Таму, уносячы яго ў склеп, неабходна хацяб злёгку закрыць, а калі не вырве шпунт, можна
ўжо і моцна забіць яго.
Віно з парэчак
Добра паспелыя ягады збіраюць у поўдзень і выстаўляюць на некалькі гадзін на сонца.
Потым мнуць іх на густым рэшаце над дзяжой, дабаўляюць па шэсць фунтаў цукру на
шэсцьдзесят фунтаў соку і столькі ж вады, каб паменшыць ліпкасць, гэта значыць каля
дзесяці фунтаў. Пасля боўтаюць пасудзіну хвілін пятнаццаць, накрываюць яе палатном і
прыціскаюць бляхай ці дошкай. Няхай стаіць ва ўмерана цёплым, але не гарачым месцы
да таго часу, пакуль, моцна перабрадзіўшы, вадкасць не пачне асядаць. Тады зліваюць яе ў
барылы і выносяць у склеп. Затыкаць іх трэба, захоўваючы апісаныя вышэй перасцярогі.
Толькі пасля таго як сок у барылах пачне апускацца, належыць даліваць такім жа сокам, пакінутым у асобнай пасудзіне.
3 чырвоных ягад атрымаецца чырвонае віно, а з белых — белае.
Вішнёвае віно
Мнуць салодкую вішню ці чарэшню, дадаўшы да яе чацвёртую частку кіслай, так моцна
на рашотах над якой-небудзь пасудзінай, кабразам з сокам працёрлася і сярэдзіна. Гады
кідаюць туды гушчу зкостачкамі і старанна мяшаюць каля пятнаццаці хвілін. Пасля
накрываюць пасудзіну палатном і ставяць яе у нехалоднае месца для браджэння.
Адчуўшы пах віна, сок зліваюць, а асадак з костачкамі выціскаюць пад прэсам і зліваюць
у бочкі для віна. Шпунтуючы іх, неабходназахоўваць меры перасцярогі, апісаныя у
раздзеле аб прыгатаванні віна з агрэсту. Праз тры месяцы віно разліваюць у бутэлькі.
NB. Калі спачатку сок недастаткова салодкі, як прыгатаваны збольш кіслых вішань, сыплюць па шэсць лотаў цукру на кожную кварту соку. А калі не забрадзіў, дадаюць трохі
дражджэй. Як няма віннайбочкі, льга у вішнёвы сок, што запраўляюць, дабавіць віннага
каменю. Яго бяруць адзін лот на сем фунтаў вадкасці.
