Сергей Павлик - Нидерландский шутя. 150 анекдотов для начального чтения
– Mijn paard gaat niet, het loopt.
– OK, hoe loopt het met je paard?
– Dat gaat.
Naar huis kruipen
(Ползти домой)
Een man zit aan de bar (мужчина сидит у бара = у барной стойки) en drinkt zich aardig door (и порядочно напивается; aardig – приятный, милый; миловидный, хорошенький; немалый, порядочный; door – сквозь; zich doordrinken – напиться, наклюкаться). Aan het eind van de avond (к концу вечера) als hij naar huis wil (когда он хочет домой), staat hij op en valt om (он встает и падает; opstaan – встать; omvallen – упасть, опрокинуться).
„Zoveel heb ik toch niet gedronken (так много я ведь не выпил = неужто я так много выпил)?” denkt hij (думает он).
Hij probeert het nog een keer (он пробует /это/ еще раз) en weer hetzelfde verhaal (и снова тот же рассказ = та же история).”Nou, denkt hij – „dan kruip ik maar naar huis” (так, думает он, тогда я поползу домой).
De volgende morgen (на следующее утро) maakt zijn dochter hem wakker (будит его дочь его: «делает его бодрствующим») en vraagt (и спрашивает): „Vader, was je weer eens dronken gisteravond (отец, ты опять был пьяный вчера вечером)?”
Hij zegt (он говорит): „Wel, hoe kom jij daar nu bij (да, как ты это сейчас узнала: «как ты приходишь сейчас к этому»)?” Waarop ze antwoordt (на что она отвечает):
„De kroeg belde net op (с пивной только что звонили: «пивная звонила только что»; opbellen – позвонить по телефону; bellen – звонить), je bent je rolstoel vergeten mee te nemen (ты забыл свое инвалидное кресло = инвалидную коляску взять с собой; rollen – катить/ся/; stoel – стул, сиденье)”.
Een man zit aan de bar en drinkt zich aardig door. Aan het eind van de avond als hij naar huis wil, staat hij op en valt om. „Zoveel heb ik toch niet gedronken?” denkt hij.
Hij probeert het nog een keer en weer hetzelfde verhaal. „Nou, denkt hij, „dan kruip ik maar naar huis”.
De volgende morgen maakt zijn dochter hem wakker en vraagt: „Vader, was je weer eens dronken gisteravond?”
Hij zegt: „Wel, hoe kom jij daar nu bij?”
Waarop ze antwoordt: „De kroeg belde net op, je bent je rolstoel vergeten mee te nemen”.
Een straf
(Наказание)
Jantje komt lachend binnen (Янтье входит, смеясь; binnen – внутрь). Vader kijkt verbaasd en vraagt (отец смотрит удивленно и спрашивает):
– Wat valt er te lachen (что тут смешного: «что выпадает здесь смеяться»?)?
Jantje vertelt dat hij van de meester 100 keer „ik ben een aap” op papier moet zetten (Янтье рассказывает, что учитель его обязал 100 раз написать на бумаге «я обезьяна»; zetten – сажать; ставить, помещать).
– En wat is daar zo grappig aan (и что в этом такого смешного)?”, – vraagt zijn vader verbaasd (спрашивает его отец удивленно). Waarop Jantje antwoordt (на что Янтье отвечает):
– En u moet er uw handtekening onder zetten (а вы должны под этим поставить вашу подпись; tekenen – рисовать; изображать; чертить; расписываться; teken – знак)!
Jantje komt lachend binnen. Vader kijkt verbaasd en vraagt:
– Wat valt er te lachen?
Jantje vertelt dat hij van de meester 100 keer „Ik ben een aap” op papier moet zetten.
– En wat is daar zo grappig aan? – vraagt zijn vader verbaasd. Waarop Jantje antwoordt:
– En u moet er uw handtekening onder zetten!
Andere strategie
(Другая стратегия)
Een vrouw is het zat (одна женщина устала от того/ей надоело; zat – сытый; iets zat zijn – устать от чего-либо, пресытиться чем-либо; zat – сытый) dat haar man iedere avond dronken thuis komt (что ее муж каждый вечер приходит домой пьяный), en zegt tegen een vriend van hem (и говорит /одному/ его другу) dat zij wil scheiden (что она хочет разводиться; scheiden – отделять, разделять; разграничивать; расставаться, расходиться; zich laten scheiden – подать заявление о разводе: «дать себя развести»).
Hij weet haar ervan te overtuigen (он умеет ее в том убедить = ему удается убедить ее в том) haar man nog één kans te geven (дать ее мужу еще один шанс):
– Wees niet boos op hem (не будь злой на него = не злись на него) als hij dronken is (когда он пьяный) maar wees aardig (а будь милой), misschien gaat hij zich daardoor wel schuldig voelen (может быть, он себя через это, пожалуй, почувствует виновным; daardoor – через это, тем самым; вследствие этого; zich voelen – чувствовать себя) en stopt hij daardoor met drinken (и закончит через это с питьем = и бросит благодаря этому пить).
De volgende avond komt de man weer lam thuis (на следующий вечер муж приходит опять парализованный = остекленевший домой). Als hij binnen komt waggelen (когда он входит, покачиваясь, внутрь: «входит качаться»; waggelen – шататься, качаться) begint ze niet (она не начинает) zoals gewoonlijk (так, как обычно) tegen hem te schelden (на него ругаться/браниться) maar in plaats daarvan (а вместо этого) schenkt ze wat te drinken voor hem in (она наливает что-то выпить для него; inschenken наливать), geeft hem zijn pantoffels (дает ему его тапки) maakt zijn das los (развязывает его галстук; losmaken – развязывать, распускать; los – свободный, не связанный) en aait hem door zijn haar (и гладит его по его волосам: «через/сквозь волосы»; aaien – ласкать, гладить рукой). Op zwoele toon zegt ze (знойным = страстным тоном говорит она; zwoel – душный, знойный):
– Wat denk je (как ты полагаешь), zullen we lekker naar bed gaan (пойдем мы мило в постель = не лечь ли нам лучше в постель; lekker – вкусный, лакомый; приятный, милый)?
– Ja, laten we dat maar doen (да, давай тогда это делать = давай это сделаем), is zijn antwoordt (есть = таков был его ответ). – Als ik nu naar huis ga (если я сейчас пойду домой), krijg ik toch ruzie met mijn vrouw (я ведь получу ссору с моей женой)!
Een vrouw is het zat dat haar man iedere avond dronken thuis komt, en zegt tegen een vriend van hem dat zij wil scheiden.
Hij weet haar ervan te overtuigen haar man nog één kans te geven:
– Wees niet boos op hem als hij dronken is, maar wees aardig, misschien gaat hij zich daardoor wel schuldig voelen en stopt hij daardoor met drinken.
De volgende avond komt de man weer lam thuis. Als hij binnen komt waggelen, begint ze niet, zoals gewoonlijk, tegen hem te schelden, maar in plaats daarvan schenkt ze wat te drinken voor hem in, geeft hem zijn pantoffels, maakt zijn das los en aait hem door zijn haar. Op zwoele toon zegt ze:
– Wat denk je, zullen we lekker naar bed gaan?
– Ja, laten we dat maar doen, is zijn antwoord. – Als ik nu naar huis ga, krijg ik toch ruzie met mijn vrouw!
Gevangenis
(Тюрьма)
Gevangenisdirecteur zegt tegen de gevangenen (директор тюрьмы говорит заключенным):
– Ik ben bestolen (я есть обокраден = меня обокрали; stelen – красть, воровать; bestelen – обкрадывать, обворовывать). Als ik erachter kom (если я узнаю; érgens achter komen – выяснить, узнать что-либо) wie dat gedaan heeft (кто это сделал), vliegt hij er op staande voet uit (вылетит он немедленно отсюда; op staande voet = terstond = onmiddelijk – немедленно: «на стоящей ноге»).
Gevangenisdirecteur zegt tegen de gevangenen:
– Ik ben bestolen. Als ik erachter kom wie dat gedaan heeft, vliegt hij er op staande voet uit.
Geld
(Деньги)
Er zitten twee zwervers (здесь сидят двое бродяг = сидят двое бродяг) op een bank in het park (на скамейке в парке). De een legt 1€ op de bank (один кладет один евро на скамью). Waarop de ander vraagt (на что другой спрашивает):
– Waarom doe je dat (почему ты это делаешь)?
Waarop de eerste antwoordt (на что первый отвечает):
– Ik wil eens voelen (я хочу все же почувствовать) hoe het is (как это есть = что это такое) om geld op de bank te hebben (деньги в банке иметь)!
Er zitten twee zwervers op een bank in het park. De een legt 1€ op de bank. Waarop de ander vraagt:
– Waarom doe je dat?
Waarop de eerste antwoordt:
– Ik wil eens voelen hoe het is om geld op de bank te hebben!
Winkelier
(Владелец магазина)
Een winkelier ligt op sterven (владелец магазина лежит при смерти; winkel – магазин; sterven – умирать). De hele familie staat rond het bed (вся родня стоит вокруг кровати). Zijn vrouw vraagt snikkend (его жена спрашивает, всхлипывая; snikken – всхлипывать):
– Kun je mij nog horen (ты можешь меня еще слышать)? Iedereen is er (все здесь: «каждый есть здесь»). We zijn allemaal bij je (мы все с тобой: «при тебе»).
Fluisterend vraagt de zieke (шепча, спрашивает больной; fluisteren – шептать):
– Is Jaaper er (Япер здесь)?
– Ja.
– En Johan (а Йохан)?
– Ja.
– En Mies?
– Ja.
– En Toine?
– Ja.
– En Felix?
– Ja.
– En Wilma?
– Ja.
Met veel moeite (с большим трудом) verzamelt de winkelier zijn laatste krachten (владелец магазина собирает свои последние силы) en gaat rechtop zitten (и садится прямо; gaan zitten – садиться: «идти сидеть»). Dan zegt hij woedend (затем он говорит яростно; woeden – неистовствовать; woede – ярость, бешенство):
– Maar wie staat er dan in ’s hemels naam achter de toonbank (а кто стоит тогда, во имя неба = Боже мой, за прилавком)?
Een winkelier ligt op sterven. De hele familie staat rond het bed. Zijn vrouw vraagt snikkend: „Kun je mij nog horen? Iedereen is er. We zijn allemaal bij je”.
Fluisterend vraagt de zieke:
– Is Jaaper er?
– Ja.
– En Johan?
– Ja.
– En Mies?
– Ja.
– En Toine?
– Ja.
– En Felix?
– Ja.
– En Wilma?
– Ja.
Met veel moeite verzamelt de winkelier zijn laatste krachten en gaat rechtop zitten. Dan zegt hij woedend: „Maar wie staat er dan in ’s hemels naam achter de toonbank?”
Kleren
(Одежда)
Een vrouw die op sterven ligt zegt tegen haar man (женщина, которая лежит при смерти, говорит своему мужу):
– Beloof me (обещай мне; beloven) dat je volgende echtgenote (что твоя следующая супруга; echt – брак, супружество; genoot – товарищ, компаньон /о женщине: genote/) nooit mijn kleren zal dragen (никогда не будет носить мою одежду).
