Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное
Popatrzyłam na nią w oszołomieniu, pełna zgrozy i różnych mieszanych uczuć.
— Nie do wiary! Wiesz, że ty bijesz wszelkie rekordy! Zapomniałaś, jak się nazywasz?!
— Coś w tym rodzaju — wyznała Alicja ze skruchą. — Nie skojarzyło mi się ze mną, tylko z panią Hansen. Byłam gotowa zapierać się zadnimi łapami, że panią Hansen napadnięto i żadnej innej nie znam.
Usiłowałam wyobrazić sobie okoliczności (я пыталась представить себе обстоятельства), w których zapomniałabym (при которых я бы забыла = могла бы забыть), że Chmielewska to ja (что Хмелевская — это я), i wyszło mi (и у меня вышло/получилось), że chyba tylko nad grobem mojej świętej pamięci nieboszczki prababki (что разве что только над гробом моей, святая ей память, покойницы прабабки) … Pośpiesznie usunęłam sprzed oczu widmo nagrobka (я быстро прогнала со своих глаз призрак надгробия), na którym lśni wyryte moje własne nazwisko (на котором сияет выгравированная моя собственная фамилия), i przyjrzałam się krytycznie Alicji (и критически посмотрела на Алицию).
— Co prawda (что правда /то правда/), to wyglądasz tak (ты выглядишь так), że bez trudu można się pomylić (что без /особого/ труда можно ошибиться). Ten bandzior ma wyraźnego pecha (этому бандюге явно не везет: «имеет очевидное невезение»)!
Inne osoby bierze za ciebie (других людей он принимает за тебя), a ciebie za inne osoby (а тебя — за других людей). Myślisz (ты думаешь), że on uwierzył w pierwszej chwili (что он поверил в первый момент = сразу же), że się spóźnił (что он опоздал) i że ciebie wcześniej zdążył szlag trafić (что тебя раньше = уже успел хватить удар = ты окочурилась)?
— Chyba coś koło tego (пожалуй, нечто возле = вроде того). A zaraz potem ty poszłaś do ataku (а сразу после этого ты пошла в атаку) …
Usiłowałam wyobrazić sobie okoliczności, w których zapomniałabym, że Chmielewska to ja, i wyszło mi, że chyba tylko nad grobem mojej świętej pamięci nieboszczki prababki… Pośpiesznie usunęłam sprzed oczu widmo nagrobka, na którym lśni wyryte moje własne nazwisko, i przyjrzałam się krytycznie Alicji.
— Co prawda, to wyglądasz tak, że bez trudu można się pomylić. Ten bandzior ma wyraźnego pecha!
Inne osoby bierze za ciebie, a ciebie za inne osoby. Myślisz, że on uwierzył w pierwszej chwili, że się spóźnił i że ciebie wcześniej zdążył szlag trafić?
— Chyba coś koło tego. A zaraz potem ty poszłaś do ataku…
— I co (и что), czatował w tym samochodzie (он караулил в этой машине)? Skąd wiedział (откуда он знал), że będziesz wychodziła (что ты будешь выходить = выйдешь)? Dochodzi dwunasta (приближается = уже почти двенадцать), to nie jest zwykła pora wychodzenia z domu (это не такая уж и обычная/нормальная пора, чтобы выходить из дома = пойти прогуляться)! Wiedział (он знал), że nam zabraknie papierosów (что у нас закончатся сигареты)? Umówił się z Lilian (договорился с Лилиан)?
— Oszalałaś (ты с ума сошла)! Miałam iść do Jensa (я должна была пойти к Йенсу). Może myślał (может, он думал), że jestem u Jensa (что я у Йенса) i czatował na mój powrót (и караулил/ждал моего возвращения)?
— Aha i zmyliło go to (ага, и его ввело в заблуждение то), że wyszłaś z domu (что ты вышла из дома), zamiast do niego wracać (вместо того, чтобы в него = туда вернуться)? Możliwe (возможно). Szczególnie że wyszłaś nie ty (в особенности потому, что вышла не ты), a jakieś takie obszarpane nie wiadomo co (а какое-то такое обтрепанное неизвестно что) … A skąd wiedział (а откуда он знал), że masz być u Jensa (что ты должна быть = собирась к Йенсу)?
— I co, czatował w tym samochodzie? Skąd wiedział, że będziesz wychodziła? Dochodzi dwunasta, to nie jest zwykła pora wychodzenia z domu! Wiedział, że nam zabraknie papierosów? Umówił się z Lilian?
— Oszalałaś! Miałam iść do Jensa. Może myślał, że jestem u Jensa i czatował na mój powrót?
— Aha i zmyliło go to, że wyszłaś z domu, zamiast do niego wracać? Możliwe. Szczególnie że wyszłaś nie ty, a jakieś takie obszarpane nie wiadomo co… A skąd wiedział, że masz być u Jensa?
— mówiłam o tym przecież (я ведь говорила об этом) …
— Komu (кому)?!
Zamilkłyśmy nagle (мы внезапно замолчали), patrząc na siebie (глядя друг на друга). Rzeczywiście (действительно). Kto wiedział (кто знал), że Alicja późnym wieczorem (что Алиция поздним вечером) ma być u Jensa (должна быть у Йенса)?
— Umawiałam się z nim przez telefon (я договаривалась с ним по телефону) … — powiedziała Alicja niepewnie (неуверенно сказала Алиция).
— I kto to słyszał (и кто это слышал)? Umawiałaś się po duńsku (ты договаривалась по-датски)! Znów popatrzyłyśmy na siebie w milczeniu (мы снова молча посмотрели друг на друга = переглянулись).
— Tutaj siedzieliśmy my (здесь сидели мы), nasz ukochany pan Muldgaard (наш любимый пан Мульгор) i Anita (и Анита) — powiedziałam powoli (медленно сказала она). — Anita rozumie po duńsku (Анита понимает по-датски) dokładnie tak samo (в точности так же), jak po polsku (как по-польски) … A kto siedział u Jensa (а кто сидел у Йенса)?
— Nie wiem (не знаю). Chyba trzeba go zapytać (наверное, надо его спросить) …
— Komu jeszcze o tym mówiłaś (кому еще ты говорила об этом)?
— Nie wiem (не знаю). O rany boskie (о, Боже), cała rodzina o tym wiedziała (все родственники об этом знали)! Czekaj (подожди) …
— mówiłam o tym przecież…
— Komu?!
Zamilkłyśmy nagle, patrząc na siebie. Rzeczywiście. Kto wiedział, że Alicja późnym wieczorem ma być u Jensa?
— Umawiałam się z nim przez telefon… — powiedziała Alicja niepewnie.
— I kto to słyszał? Umawiałaś się po duńsku! Znów popatrzyłyśmy na siebie w milczeniu.
— Tutaj siedzieliśmy my, nasz ukochany pan Muldgaard i Anita — powiedziałam powoli. — Anita rozumie po duńsku dokładnie tak samo, jak po polsku… A kto siedział u Jensa?
— Nie wiem. Chyba trzeba go zapytać…
— Komu jeszcze o tym mówiłaś?
— Nie wiem. O rany boskie, cała rodzina o tym wiedziała! Czekaj…
— Roj wszedł zaraz potem (Рой вошел сразу после /этого/) … A jeśli był wcześniej (а если он был = пришел раньше), jeśli się czaił pod oknem i słyszał (если караулил под окном и слышал) …? Zdaje się (кажется), że Roj też rozumie po duńsku (/что/ Рой тоже понимает по-датски)?
— Znowu to samo (снова то же самое), Roj i Anita (Рой и Анита) …
— Słuchaj (слушай), a jeśli my się czepiamy niepotrzebnie (а если мы зря придираемся; potrzebny — нужный)? A jeśli to ktoś z twojej tutejszej rodziny (а если это кто-то из твоей местной родни)? Jeśli to Jens (если это Йенс)?… On dużo jeździ (он много ездит), nie budzi podejrzeń (не вызывает подозрений) …
— Roj wszedł zaraz potem… A jeśli był wcześniej, jeśli się czaił pod oknem i słyszał…? Zdaje się, że Roj też rozumie po duńsku?
— Znowu to samo, Roj i Anita…
— Słuchaj, a jeśli my się czepiamy niepotrzebnie? A jeśli to ktoś z twojej tutejszej rodziny? Jeśli to Jens?… On dużo jeździ, nie budzi podejrzeń…
Alicja uczyniła gest popukania się palcem w czoło (Алиция сделала жест, чтобы постучать пальцем по лбу), zatrzymała się w połowie pukania (остановилась на половине; pukanie — стук), spojrzała na mnie (взглянула на меня), po czym dokończyła gestu (после чего завершила жест).
— Edek krzyczał (Эдек кричал), że przyjmuję takie osoby (что принимаю таких людей) — przypomniała mi (напомнила она мне). — Jensa przy tym nie było (Йенса при этом не было).
— Ale był poprzedniego dnia (но/зато он был в предыдущий день). Edek go widział (Эдек его видел). Po pijanemu mogło mu się pomieszać (он мог перепутать по пьяни). Krzyczał (он кричал): „Jemu też powiem (ему тоже скажу)”…
Alicja uczyniła gest popukania się palcem w czoło, zatrzymała się w połowie pukania, spojrzała na mnie, po czym dokończyła gestu.
— Edek krzyczał, że przyjmuję takie osoby — przypomniała mi. — Jensa przy tym nie było.
— Ale był poprzedniego dnia. Edek go widział. Po pijanemu mogło mu się pomieszać. Krzyczał: „Jemu też powiem”…
Alicja w zamyśleniu pokręciła głową (Алиция в раздумье покачала головой).
— Mam takie wrażenie (я имею = у меня такое впечатление), że jesteśmy gdzieś blisko (что мы где-то близко) i nie możemy trafić (и не можем попасть). Ciepło (тепло), coraz cieplej (еще теплее), gorąco (горячо) … Coś mnie gryzie w środku (меня что-то грызет = мучает внутри), ale nie wiem co (но не знаю, что).
— Dzwoń do pana Muldgaarda (звони пану Мульгору). Niech się zastanawia (пусть он думает), od tego jest (для этого он и есть = это его работа). Może rozpoznają ten samochód (может, они опознают этот автомобиль), nie po numerach (не по номерам), bo nic łatwiejszego niż zmienić numery (так как нет ничего более легкого, чем поменять номера), ale może po czym innym (но, может, по чему-нибудь другому). Może nadal robią te zdjęcia (может, они по-прежнему делают эти снимки) …?
Alicja w zamyśleniu pokręciła głową.
— Mam takie wrażenie, że jesteśmy gdzieś blisko i nie możemy trafić. Ciepło, coraz cieplej, gorąco… Coś mnie gryzie w środku, ale nie wiem co.
— Dzwoń do pana Muldgaarda. Niech się zastanawia, od tego jest. Może rozpoznają ten samochód, nie po numerach, bo nic łatwiejszego niż zmienić numery, ale może po czym innym. Może nadal robią te zdjęcia…?
Jadąc nazajutrz do Charlottenlund (утром следующего дня, по дороге в Шарлоттенлунд), zapowiedziałam (я предупредила), że nie wiadomo (что не известно = не знаю), czy w ogóle wrócę (вернусь ли я вообще). Zamierzałam się tam spotkać (я собиралась там встретиться) z jedną z rzadko widywanych przyjaciółek (с одной из подружек, с которой вижусь редко) i istniała możliwość (и существовала/была вероятность), że po wyścigach (что после скачек) pojadę do niej i zanocuję (я поеду к ней и переночую). Nie lubię nocować po ludziach (я не люблю ночевать у людей = в гостях), ale wiadomo było (но было известно), że jeśli zaczniemy sobie rozmawiać po trzyletniej przerwie (что если мы начнем разговаривать = общаться после трехлетнего перерыва), niewątpliwie przepuszczę ostatni pociąg (то я, несомненно, пропущу = опоздаю на последний поезд). Jeśli natomiast przyjaciółki nie będzie (но если подружки не будет), wrócę zwyczajnie (то я вернусь как обычно) o jakiejś tam późnej godzinie (в какое-то позднее время = поздно).
